Het lijkt zo gemakkelijk, Shell doet het, Starbucks doet het, Ikea doet het, en zelfs de gemeente Amsterdam doet het: belasting ontwijken met een mooie buitenlandse vennootschapsconstructie. Maar waarom doet niet iedereen dat? Het televisieprogramma Ram Bam bestede er ooit aandacht aan, bij wijze van test had een van de medewerkers van dat programma zijn portretrecht ondergebracht in een buitenlandse vennootschap.
Eigenlijk is belasting ontwijken zo simpel, of nu een medewerker van een programma zijn portretrecht onderbrengt in een bermuda vennootschap, een snackbarhouder de receptuur van zijn satésaus patenteert en de rechten daarvan onderbrengt in Liechtenstein of Apple zijn patenten verlegt of dat Shell de rechten om schaliegas te winnen door haar dochteronderneming in Hong Kong laat exploiteren. Juridisch is er niets op aan te merken en fiscaal biedt het grote voordelen. Maar toch, de programma maker en de snackbarhouder zullen er niet mee wegkomen, Apple, Shell en Starbucks wel.
Er wordt wel gedacht dat dat komt omdat de grote ondernemingen over een leger aan juristen, fiscalisten en accountant kunnen beschikken en dat zij daarom zulke juridisch ingewikkelde constructies weten te bedenken, niets is minder waar. De grote multinationals gebruiken in verhouding minder manuren aan juristen, fiscalisten en accountants dan de gemiddelde mkb ondernemer en zo ontzettend ingewikkeld zijn de ontwijkingsconstructies niet. Nee het is een combinatie van andere factoren, een belangrijke factor is, wat door de belastingdienst genoemd wordt het “fair share” principe.
Professor Happé
Door een technische fout is het laatste deel van dit artikel helaas weggevallen, ik zal proberen dit te herstellen. Essentie is dat grote bedrijven de macht hebben te procederen. MKB adviseurs en advocaten proberen middels het fair share princiepe tot een schikking te komen. De MKB ondernemer die het recht aan zijn kant heeft wordt middels een subtiel spel tussen belastingdienst en adviseur onder steeds zwaardere druk gezet daaraan mee te werken. Professor Happé heeft hier veel over geschreven.